Vertrek. De ontmanteling van de Julianabrug vanwege de bouw van het nieuwe verkeersknooppunt Julianaplein zal kort na deze doorvaart beginnen. De laatste brugopening voor ons.

Tussenstop bij de Verandering, een kleine verhuizing van praktische zaken.

Na een uur of zes op het vrij saaie Van Starkenborgh- en Margrietkanaal is het aangenaam afmeren in natuurgebied de Alde Feanen in Eernewoude aan één van de vele gratis Marrekrite ligplaatsen. De paal is bedoeld voor langere schepen om minder ruimte langs de steiger in te nemen in het hoogseizoen.

Dit zijn toch wel de plekken waar je in de lente een nachtje wilt doorbrengen. Niets dan de ontwakende natuur op een schitterend en verder leeg eiland.

Beschutte wachtplek voor de sluis van het IJsselmeer richting Emmeloord en Urk (Noordoostpolder). Er wordt slecht weer voorspeld. De volgende ochtend vroeg het IJsselmeer op richting Lelystad.

Van het slechte weer is 's ochtends nog niets te merken. Wel van de enorme hekgolven die dit extreem jakkerende werkbootje ten behoeve van de windmolens veroorzaakt. Lekker Groen!

Mede vanwege de harde wind op het IJsselmeer leek het ons aardig om eens binnendoor van Lelystad naar Almere te varen. En dat blijkt een groene wereld met een paar prima afmeervoorzieningen te zijn. Deze forse waterkering in de Knardijk is nog steeds de scheiding tussen oostelijk en zuidelijk Flevoland, die na elkaar werden droog gelegd (1957 en 1968). Het kanalenstelsel in de Flevopolders is geschikt voor Kempenaars (vrachtschepen van 50 x 6.5 meter).

Van Almere is het maar een kleine sprong via Pampus naar Muiden, waar de luxe jachten van de Amsterdamse oligarchjes fraai detoneren in het historische decor. Op loopafstand buiten Muiden kun je probleemloos een ligplaats op de Vecht vinden. In dit geval pal boven de A1, de drukste snelweg van Nederland. En daar verneem je helemaal niets van totdat je een eindje in een hoogspanningsmast klautert.

Na een kort stukje Vecht bij Nigtevecht het Amsterdam-Rijnkanaal opgedraaid. Redelijk rustig op zondag. Even voorbij Utrecht met het Lekkanaal en de Beatrixsluis naar de Lek en de oversteek naar Vianen. De Olympic (110 x 11.5 meter) gaf aan dat we als eersten konden invaren, ok.

Begin Merwedekanaal naar Gorinchem. De binnenzijde van de zeer robuuste drijvende steiger voor de sluis mag 2 x 24 uur gebruikt worden. Dat hebben we dan ook gedaan. Op de achtergrond: Vreeswijk en de oude sluis aan de andere kant van de Lek. Pracht plek, pracht omgeving.

Dankzij de platanen lijkt Frankrijk niet ver. Vreeswijk ademt nog steeds binnenvaarthistorie voor wie het wil zien. Ook al is het geabsorbeerd door de moderne wereld. Nieuwegein...

Een levend museum waar ook nog echt gewerkt wordt, ondanks dat de werf inmiddels is omgeven door nieuwbouw.

Verder met het Merwedekanaal van Vianen naar Gorinchem, ruim 20 kilometer. Het kanaal verbindt de Lek met de Merwede (Waal). Het is een landelijk kanaal met een aantal prima afmeermogelijkheden. Meerkerk en Arkel zijn de enige dorpen die je tegen komt. En deze ligplaats in Meerkerk is wel aardig bezet.

Gorinchem en omgeving zijn zeer de moeite waard met Woudrichem aan de overkant van de Merwede en verschillende forten en zelfs een inundatiesluis van de Hollandse Waterlinie. Verschillende pontjes zetten je over maar probeer niet contant te betalen: je wordt niet meegenomen!

Hoe sterk is de eenzame fietser? Van Gorinchem met de Nieuwe Merwede door de Biesbosch en met het Hollands Diep naar de Volkeraksluis. Een mooie dag varen met een stevige wind en Hollandse luchten.

Prima overnachten aan de binnenzijde van deze 250 meter lange drijvende steigers aan weerszijden van de sluis. Ook hier 2 x 24 uur toegestaan. Strikte scheiding van beroeps- en recreatievaart met verschillende sluizen. Willemstad en Numansdorp op fietsafstand. Ruimte!

Van de Volkeraksluis met het Rijn-Scheldekanaal en de Kreekraksluizen naar Antwerpen. Het binnenvaren van de Antwerpse Haven blijft een spektakel en deze keer is het zelfs buitengewoon druk met 3 zeeschepen die binnengeloodst worden, meerdere grote binnenvaartschepen die daar tussendoor varen en rondscheurende loods- en sleepboten.

In die hectiek bleek ons FD-registratienummer waarmee je je bij aankomst in de haven moet melden op het (nieuwe) marifoonkanaal 60 niet meer te bestaan. Telefonisch een nieuw nummer aangevraagd voor de Gudrun. De scheepsregistratienummers zijn gekoppeld aan ons AIS (GPS) systeem. Hierdoor weten de havenautoriteiten nu alles over het schip en waar we ons precies bevinden. En dat bleek al snel heel handig want ik had het nummer nog niet aangevraagd of ik werd direct gebeld door de verkeersleiding of we marifoonkanaal 22, ook nieuw, willen uitluisteren omdat er meerdere zeeschepen binnenkwamen en men ons daar veilig doorheen wilde loodsen. Vriendelijk en zeer correct.

Voordeel van de uitgebreide registratie is dat we ons nu bij het verlaten van de haven niet meer hoeven af te melden. Dat kunnen de autoriteiten dankzij het AIS-systeem zelf constateren. Sinds dit jaar moeten alle pleziervaartuigen (groot en klein) die de Antwerpse Haven passeren beschikken over een AIS systeem en een opvarende met een vaarbewijs. En dat lijkt ons geen luxe, al is Antwerpen daardoor voor de meeste jachten uit Nederland kleiner dan 20 meter wel een lastig en kostbaar obstakel geworden.

Vanuit dit bijzondere Havenhuis (2016) dat gebouwd is boven de oude Brandweerkazerne wordt de haven van Antwerpen aangestuurd.

Omdat in Antwerpen zowel de Royersluis als de Kattendijksluis langdurig gestremd zijn, kan de recreatievaart uitsluitend in het weekend en bij hoge uitzondering samen met de zeeschepen naar de Schelde geschut worden. Een klein ommetje via het Albertkanaal en de getijderivieren de Nete, de Dijle en de Rupel is wel zo interessant en dan kunnen we gelijk Mechelen eens bezoeken.